Otwarty Klub Dyskusyjny Moriarty & Co.

[masza19]

Nie no wcale.....
Ja chyba już czytać nie umiem....  ;)

Rozwinąłem myśl :)

[wiki]

jak Victor to tylko ten

http://www.thevintageknob.org/jvc-QL-Y7.html

Oooo, bardzo fajny...... 😀😀😀😀

[wiki]

Teraz mam fazę na Garrarda, ciężki nieskomplikowany badyl i DL103 

Tak, czytałem Twoje wypociny w tym kierunku.... 😀
Piękna staroć....
Ale chyba nie dla mnie.....

[amati74]

Absolutnie tego nie powiedziałem  :np:
Pionek ma lepsze ramię ale tym się bawisz tylko na początku. Jak schiza minie zaczynasz słuchać tylko płyt i dochodzisz do wniosku, że im prostszy werk, prostsze ramię i prostsza wkładka to słuchasz zawartości rowa z większą przyjemnością.

Teraz mam fazę na Garrarda, ciężki nieskomplikowany badyl i DL103  8)

Masza bardzo dobra faza, ciężki i nieskąplikowany badyl to chyba jakiś ortofon radiowy ,ale drogie te patyki bardzo , tyle samo co goły Garrard .

[amati74]

jak Victor to tylko ten

http://www.thevintageknob.org/jvc-QL-Y7.html

A coz to za skrzyneczka z boku ramienia

[Moriarty]

Miewam powracającą co jakiś czas fazę na muzyczny szamanizm. Tu trochę kulturowej i językowej archeologii, z czasów Europy przedchrześcijańskiej, jakieś sześć stuleci przed Wikingami. Zawsze miałem słabość do wiedźm - silnych, samodzielnych kobiet, których tak nienawidziły właśnie za tę niezależność i samoświadomość systemy patriarchalne: wszelkie kościoły monoteistyczne, cały ten dziaderski, arogancki szlam kulturowy, z którym do dziś się, niestety, zmagamy.

Maria Franz to fajna wiedźma jest :)

https://www.youtube.com/watch?v=KSfA0i6Typw

[Moriarty]

Muzyka jest, wiadomix, do słuchania, ale czasami naprawdę TRZEBA dane wykonanie obejrzeć, i nie mam na myśli tylko Taylor Swift ;). Kompozycje Ligetiego to ostry hardkor, ale sopranistka Barbara Hannigan i London Symphony Orchestra pod batutą Simona Rattle'a potrafili to obejść. Bomba! :D

https://www.youtube.com/watch?v=J7LPAcV0G18

[GB]

Muzyka jest, wiadomix, do słuchania, ale czasami naprawdę TRZEBA dane wykonanie obejrzeć, i nie mam na myśli tylko Taylor Swift ;). Kompozycje Ligetiego to ostry hardkor, ale sopranistka Barbara Hannigan i London Symphony Orchestra pod batutą Simona Rattle'a potrafili to obejść. Bomba! :D

https://www.youtube.com/watch?v=J7LPAcV0G18

Ciekawe doświadczenie.

Pozdrawiam,
GB

[Moriarty]

Aubra Graves. Najlepszy saksofonista, którego i o którym nigdy nie słyszeliście. Nie znajdziecie w sklepach jego płyt. Można go za to posłuchać na YouTube - tylko dzięki temu, że jego dzieci uznały, iż trzeba talent taty pokazać światu. Swój pierwszy kawałek dla YT Aubra Graves nagrał dopiero sporo po osiemdziesiątce (!!!). Wszystkie nagrania to pierwsze podejścia, nigdy nie robił dubli. ,,Nie chcieliśmy, by się zmęczył" – tłumaczyły dzieci. Ale też nigdy nie ma się wrażenia, że dany utwór należałoby nagrać ponownie. Graves był perfekcyjny, ,,siadała" mu każda nutka. Jak sam tłumaczył, gdy gra, zazwyczaj nie myśl o akordach i zmianach harmonicznych – po prostu gra, co słyszy w głowie. Prawdopodobnie miał słuch absolutny.

Aubra Graves błyskawicznie stał się szeroko omawianym fenomenem w środowisku saksofonistów. Powstała fanowska strona na FB, niektórzy jeździli z pielgrzymkami do miasteczka w Teksasie, gdzie mieszkał. Wszystkim wydawało się niepojęte, że gra tak dobrze mimo zaawansowanego wieku, i że nikt o nim nigdy wcześniej nie słyszał, wyłączywszy lokalną społeczność. Można się zastanowić, o ilu tak świetnych artystach nie wiemy i nigdy się nie dowiemy, bo nikt nie wpadł na pomysł, by ich nagrywać.
 
Aubra Graves urodził się w USA w roku 1924. Powołany do armii w trakcie II wojny światowej, trafił do bazy sił powietrznych na Guam. Pewnie by skończył we wraku bombowca na dnie Pacyfiku, gdyby nie pewien generał, który usłyszawszy, jak chłopak gra na saksie ,,Body and Soul", powiedział, że chce go w swojej orkiestrze. Można więc chyba powiedzieć, że saksofon prawdopodobnie uratował mu życie.  Poniżej m.in. zdjęcie z tego okresu.
Pan Graves pewnie by nagrywał dalej i dziś, ale zachorował na COVID. Zmarł w lipcu 2020 roku w wieku 96 lat.

https://www.youtube.com/watch?v=4pjsv98vWFg

[Moriarty]

Tu strona fanów Aubry Gravesa na Facebooku:
https://www.facebook.com/groups/115491358498867

A tu jego strona na YouTube:
https://www.youtube.com/channel/UCuJ62zuwmexaMeqaAYVVKaw

[Moriarty]

Chyba wszyscy tutaj znają "A Love Supreme" Johna Coltrane'a, jedno z muzycznych arcydzieł XX-wieku. Powszechnie wiadomo też, że było to Trane'a wyznanie wiary. Wyrażone zarówno muzyką, jak i słowem, na obwolucie płyty znalazła się bowiem modlitwa napisana przez Coltrane'a (poniżej zdjęcie rękopisu). Związek między jednym a drugim był zatem oczywisty, ale do niedawna nie miałem pojęcia, jak ścisły.

To, co zobaczyłem, po prostu wbiło mnie w fotel. Najlepiej posłuchajcie, czytając na głos każdą sylabę.

https://www.youtube.com/watch?v=8kOu61AtFVk

[Moriarty]

,,Rudy Van Gelder Remasters". 20 znakomitych płyt nagranych w Złotej Erze jazzu dla wytwórni Prestige w prywatnym studiu Rudy'ego Van Geldera. I przez Van Geldera po wielu latach zremasterowanych z oryginalnych taśm do formy cyfrowej, z 24-bitową precyzją. Jak Van Gelder wspominał, pracując nad obróbką źródłowych nagrań:

,,Pamiętam dobrze te sesje, pamiętam jak muzycy chcieli brzmieć i pamiętam ich reakcje, gdy słuchali nagrań. Dziś mam mocne przeświadczenie, że jestem ich posłańcem".

Słuchając płyt, zacząłem się zastanawiać, dlaczego kupiłem tę kolekcję dopiero teraz. Pamiętam, że gdy pierwszy raz na nią trafiłem, cena wydała mi się bardzo wysoka (i faktycznie była wysoka), a ja w dodatku kilka z tych płyt już miałem, w innych wydaniach. Od tego czasu jednak metka znacznie schudła – choć wciąż trafiają się sprzedawcy winszujący sobie za ,,Rudy Van Gelder Remasters" jakieś abstrakcyjne pieniądze – a w dodatku nasz forumowy kolega elem, czyli Tomek z Voiceshopu, sprowadza ten zestaw za naprawdę sensowną, najniższą na rynku cenę – polecam! :np:

I choć liczba płyt z ,,Rudy Van Gelder Remasters", które mi się dublują, przez te lata urosła (to już około połowy), absolutnie nie żałuję zakupu. Wszystkie CD brzmią świetnie – tak jak, w moim wyobrażeniu, brzmieć powinny. Słuchając ich, mam poczucie ,,powrotu do domu". Wszystko wydaje się być po prostu na swoim miejscu. Barwa, akcentowanie poszczególnych instrumentów, ogólna atmosfera nagrań.

Po chwili zdałem sobie sprawę, skąd się bierze to wrażenie swojskości. Przecież ja kształtowałem swój jazzowy gust, słuchając właśnie płyt nagranych przez Van Geldera – najpierw w salonie domu rodziców w Hackensack, a potem Englewood Cliffs. To jego wizja brzmienia stała się w moim umyśle wzorcem dźwiękowym z Sevres. A cyfrowe transkrypcje zachowały specyfikę oryginalnych realizacji.

Bardzo polecam. Dla Van Geldera, dla muzyki. Radzę nie zwlekać, bo kolekcja trafiła na rynek półtorej dekady temu i kto wie, czy kiedykolwiek doczeka się reedycji. A w sklepach internetowych często widzę przy ,,Rudy Van Gelder Remasters" adnotację: ,,Ostatnie sztuki".

[elem]

w sklepach internetowych często widzę przy ,,Rudy Van Gelder Remasters" adnotację: ,,Ostatnie sztuki".

Jeżeli gdzieś są "ostatnie sztuki", to naprawdę są ostatnie. Dystrybutorzy (EU) już wycofali ten box z oferty.

[cortes]

Tomek z Voiceshopu, sprowadza ten zestaw za naprawdę sensowną, najniższą na rynku cenę – polecam! :np:

To jaka jest cena tego boxu?

[Moriarty]

To jaka jest cena tego boxu?

Aktualnej, na dziś, Ci nie podam (łap Tomka), ale jeszcze niedawno wychodziło po przeliczeniu po jakieś osiemnaście złociszy z groszami za jeden CD. Taniej niż okazje w Biedronce.

[elem]

na dziś sytuacja jest taka - box dostępny tylko z drugiej ręki

[wiki]

na dziś sytuacja jest taka - box dostępny tylko z drugiej ręki

A już się zastanawiałem czy by nie zamówić.....
Buuuuuu

[Moriarty]

Dziwna sprawa, jeszcze przed wrzuceniem wpisu o tej kolekcji widziałem ją dostępną w paru miejscach, np. w Gandalfie. Czytelnicy forum wykupili rzutem na taśmę? :o

Proponuję poszukać i się zaczaić, może jeszcze gdzieś wypłynie. Ja teraz chyba zacznę polowanie na najciekawsze płyty z serii RVG Remasters, które nie trafiły do kolekcji. Parę ich można jeszcze wyrwać, widzę. Tyle że ceny są już trochę mniej fajne :-\

[Moriarty]

Jedną z największych zalet kupowania okazyjnie wycenionych pudełkowych zestawów płyt jest możliwość odkrycia perełek, na które inaczej trudno byłoby nam trafić - bo przecież zawsze chętniej wydajemy forsę na pewniaki niż muzykę, do której niezbyt nas ciągnie. 60-płytowy box wydany z okazji 60-lecia Academy of Saint Martin in the Fields dostarcza wielu takich okazji, zwłaszcza że wykonania są przednie, nierzadko w zgodnej opinii wręcz wzorcowe, co rzecz jasna pomaga dostrzec piękno kompozycji, które w innych, mniej błyskotliwych wykonaniach wydały nam się takie sobie.

Ja w ten sposób "odkryłem" Feliksa Mendelssohna-Bartholdy'ego. Co prawda żywiłem do niego od dawna dużą sympatię jako do faktycznego odkrywcy Bacha, współczesnym Mendelssohna kompletnie nieznanego (np. wykonanie Pasji wg św. Mateusza pod kierownictwem Mendelssohna było pierwszym wykonaniem tego arcydzieła po śmierci Bacha), ale jako kompozytor nie pociągał mnie szczególnie. Owszem, znałem "Sen nocy letniej" w znakomitym wykonaniu Herreweghe'a, brzmiało to nieźle, ale dopiero Akademia odkryła przede mną zalety Mendelssohna w pełni.

W kolekcji są dwie płyty wypełnione jego kompozycjami. Jedna z roku 1965, z symfoniami 9,10, 12 oraz z koncertem a-moll na fortepian i smyczki, druga z 1993 roku, z symfonią 3 "szkocką" i symfonią 4 "włoską". Pół trzeciej płyty zajmuje koncert skrzypcowy e-moll, op. 64, podobno kanoniczna pozycja w repertuarze skrzypków - tu w wykonaniu Joshuy Bella z 1986 r.

Nie przepadam za muzyką romantyzmu. Generalnie jestem zatwardziałym barokowcem, przekonanym, że z geniuszem Vivaldiego mógł się potem równać co najwyżej Bach (choć ustępował Vivaldiemu błyskotliwością, nadrabiał w kompozytorskiej wadze ciężkiej). Być może jednak nie przez przypadek to właśnie Mendelssohn odkrył Bacha. Komponował logicznie, a przy tym z polotem, bardzo dobrze się tego słucha w świetnych wykonaniach Akademii.

Przy okazji dowiedziałem się o Mendelssohnie paru ciekawostek. Prawdopodobnie był przypadkiem geniusza totalnego. Cudowne dziecko, zachwycał od najmłodszych lat, pod urokiem jego talentu był nawet Goethe (patrz obraz poniżej). Podobno doskonale malował, malarstwo było jego drugą pasją przez całe życie. Pochodził z żydowskiej rodziny - miał chłop szczęście, że nie urodził się sto lat później. Wybitnie inteligentny, jego dziadkiem był znaczący filozof Mojżesz Mendelssohn.

Przy kolejnych okazjach spróbuję pogrzebać w twórczości Mendelssohna głębiej. Zdecydowanie nie zasługuje na to, by kojarzyć go tylko z "Marszem weselnym".

A kolekcję Akademii nieustająco polecam.

[cortes]

A kolekcję Akademii nieustająco polecam.

Wrzuć może barcode boxu i jakąś fotę.

Już znalazłem.

[vasa]

W kolekcji są dwie płyty wypełnione jego kompozycjami. Jedna z roku 1965, z symfoniami 9,10, 12 oraz z koncertem a-moll na fortepian i smyczki, druga z 1993 roku, z symfonią 3 "szkocką" i symfonią 4 "włoską". Pół trzeciej płyty zajmuje koncert skrzypcowy e-moll, op. 64, podobno kanoniczna pozycja w repertuarze skrzypków - tu w wykonaniu Joshuy Bella z 1986 r.

W sumie wszystko w wykonaniu Joshuy Bella to wykonania wzorcowe. Gdybym miał wskazać współczesnego najlepszego skrzypka to właśnie jego.
Ja jestem miłośnikiem romantyzmu w muzyce i Mendelssohna lubię to jednak słucham go niezbyt często. Jest dla mnie nieco przerysowany, nieco zbyt dosłowny w swoim romantyzmie. Czajkowski, Brahms lub Shubert bardziej mnie przekonują.
Co, oczywiście nie ujmuje nic geniuszowi Mendelssohna.

Tak patrzę na regały i zastanawiam się gdzie można by wcisnąć 60-cio płytowy box :o

[Moriarty]

Tak patrzę na regały i zastanawiam się gdzie można by wcisnąć 60-cio płytowy box :o

Vasa, nie pękaj - dasz radę! ;D Ten 60-płytowy box jest mniejszy niż 20-płytowy z Van Gelderem, o którym piszę wyżej. Koszulki z kartonów są cieniutkie, więc jakoś tak upchnęli ekonomicznie, z książeczką nawet.

To jest wydawnictwo okolicznościowe, więc zaraz może zniknąć. I wiesz, co wtedy będzie. Będziesz wieczorami siedział smętnie nad lampką wina, zastanawiając się, dlaczego psiakrew nie kupiłeś :P

[wiki]

Moriarty, zdjęcia dla Ciebie, jak to zainstalowałem w moim obecnym transporcie.....

[Moriarty]

Dzięki, Wiki! :np:

[Moriarty]

Zaszalałem! :P Jako zdeklarowany taniofil nie powinienem tego robić za cholerę, a jednak. Właśnie kupiłem - nie będąc pod wpływem substancji psychoaktywnych! - box z wszystkimi sesjami Joe Hendersona dla Blue Note. Pięć CD. Oprócz albumów sygnowanych przez Hendersona są tam też sesje z Kennym Dorhamem i trochę perełek, które Henderson nagrywał jako sideman z innymi muzykami. Zapłaciłem za to ponad czterysta złotych polskich (box 85 dolców + przesyłka do Polski = 110 USD). Horror, horror! :o

No ale cóż, wreszcie będę miał okazję sprawdzić, czy wydawnictwa Mosaic Records to faktycznie taki cymes, jak głoszą legendy. Wydają tylko krótkie serie, które zwykle szybko się wyprzedają - dzięki mocno ograniczonej liczbie egzemplarzy są w ogóle w stanie dogadywać się z dużymi wytwórniami, by im pozwalały korzystać ze swych archiwów. Podobno robią z tymi masterami co tylko się da, by brzmiały jak najlepiej. Jakoby ten Henderson zdecydowanie przebija jakością wcześniejsze edycje CD. Chłopaki brali materiał wprost z taśm nagranych przez Van Geldera.

Do tego dochodzi booklet ze zdjęciami itd. Jaram się jak Rzym Nerona! >:D

Kupa forsy, ale pocieszam się, że w razie czego odsprzedam z zyskiem. Ceny kolekcji Mosaic Records na rynku wtórnym bywają zaporowe.

Trochę się tylko boję, żeby mnie nie naszło na box z Paulem Desmondem, który akurat też jest w ofercie. Czytałem opinie saksofonistów, którzy już kupili, i podobno "must have". A ja mam tylko dwie nerki... :/

Gdyby ktoś był zainteresowany, "The Complete Joe Henderson Blue Note Studio Sessions" jest do wzięcia tu:
https://www.mosaicrecords.com/product/joe-henderson-blue-note-sessions/