Poczekajmy na werdykt, gdy do gry wkroczy Husariaa. W tej chwili nie wiemy co bardziej zmieniło dźwięk u Arka, gramiak czy pre.

Jedno jest pewne. Znowu nauczka, plaskacz w ryja. Zakładałem te wkładki na parę gramofonów, wymienialiśmy się tu doświadczeniami i one się pokrywały z moją oceną tej serii. Że to bardzo witalny krzykacz pod rocka, dyskotekę nawalający jak korektor w kształcie V. Tymczasem ktoś kto by ja podpiął pod tego Technicsa i wejście PHONO w Roksanie, uznałby mnie za głupka. I słusznie, bo nic się nie zgadza. Jest bardzo bogata średnica, a góra się pojawia jak bardzo poprosisz

Raz już mi się to przytrafiło. Sądziłem, że znam AT 95 jak własną kieszeń. Nuda, nuda, nuda. Tymczasem powiesiłem ją na staruteńkim idlerze Dual 1019 i dostała takiego wigoru, że zwyczajnie zdębiałem. Natychmiast zakończyło się szukanie wkładki dla tego drapaka.

Rezonans na poziomie 6-7 Hz w moim mniemaniu daje do zrozumienia, że wkładka jest zbyt dociążona.
Czy to może mieć wpływ na to jak gra? Sądzę że tak.

Na pewno jest poza zalecanym zakresem. Czekam na cięższe headshelle i ciężarki i obaczym, będę mógł pokombinować z dodatkową przeciwwagą, ale czy ja chcę wracać do znanego mi charakteru tej wkładki? 

Ja też myślę, że po podpięciu Husarii może być tylko lepiej. A czy zagra lepiej od AF? Zależy jak Arek do ustawienia się przyłoży i co powiesi 😉

Tak, domyśliłem się, że chodziło o sylwetkę. I do niej się odniosłem. Nie urzekła mnie.

Ponieważ siedzę na kwarantannie  (jestem ujemny ,ale kwarantanne  może odwiesić sanepid i czekam na decyzję ) to sobie słucham . Ondrej podrzucił mi odlotową płytę Franka Sinatry wydaną w 1967 roku przez skośnookich milosników Franka . ODLOT . Choć płyta nie jest w idealnym stanie i czasem daje o sobie znać że to rok 1967 , to przyjemność wysłuchania mimo pojawiających się trzasków jest ogromna . PURE ANALOG .Żadnej chemii! Perfekcyjne i zarazem klimatyczne brzmienie całej tej produkcji spowodowało ,że przesłuchałem ten materiał ze trzy razy . Jedna strona, druga strona i jeszcze raz i jeszcze raz . Coś jest w tych produkcjach takiego, czego za cholerę nie potrafimy teraz powtórzyć ,skopiować . Nie możemy też im dorównać a przecież jesteśmy teraz tacy perfekcyjni ,mamy nieograniczone możliwości w porównaniu z latami 60 . W psuciu dźwieku też jesteśmy mistrzami . Francis Albert Sinatra & Antonio Carlos Jobim

Z Bonda lubię najbardziej to cacko!

Jeździłem tym, lubię się z chłopakami z tego klubu. Oni są zafiksowani na jego punkcie, mnie jakoś nie poraziło.

Ale szanuję sprzęta.

Serialu nie rozumiem. Kilka razy zaczynałem oglądać, ale gdy facet spada samochodem za samolotem w przepaść, przesiada się za stery i wyciąga aeroplan z lotu nurkujacego, to nawet mnie, miłośnika SF to rozkłada. Już wolę animowane bajki.