Otwarty Klub Dyskusyjny Moriarty & Co.

[wiki]

Moriarty, bardzo fajne historie tu wypisujesz....😀
Czytam z wypiekami..... historycznymi.....
200 000 szaf grających..... niesamowite.....

[cortes]

Jak jesteśmy przy książkach, to ja ze swojej strony polecam krajową publikację ,,Historia Jazzu 100 Wykładów".

[sheykk]

Moriarty jazz live nie mam ale zapoluję .Natomiast Baronowa Jazzu pół książki to jest o Rotschildach jak byli i są nieszczęśliwi (a ja zawsze wiedziałem że pieniądze szczęścia ni dają).15 lat temu zobaczyłem w księgarni przepiękny album ze zdjęciami jazzmanów miał wymiary ok 40×60 ważył z 10kg kosztował 600.0 zł biłem się z myślami tydzień jak dojrzałem już go nie było .Pan poinformował  iż był tylko jeden egzemplarz.

[Moriarty]

Zaraziłeś również i mnie zajawką o B. N i też zakupiłem książkę. Zdążyłem na ostatni dzwonek promocji. Pomimo tego jak do tej pory będzie to moja najdroższa zakupiona książka.

Nie pożałujesz, gwarantuję. To jest fantastycznie napisana, zaprojektowana graficznie i wydana książka nie tylko o Blue Note, ale także generalnie o jazzie z jego najlepszych lat, Złotej Ery.

Biorąc pod uwagę, jak bogato ilustrowana jest ta książka, ile ma stron, jakiej jakości jest papier (strony są tak grube, że łapię się non stop na sprawdzaniu, czy aby się nie skleiły), że ma twardą okładkę z tłoczeniami (!), to tak naprawdę kupiliśmy tę książkę za psi grosz. Jeżeli chodzi o projekt graficzny, to jest to absolutny top. Przewaga ilustracji, fantastyczny skład, tekst treściwy i lekko strawny. Można by postawić w Sevres pod Paryżem jako wzór książki o jazzie...

Poza tym, jeśli Ci się nie spodoba - w co nie wierzę! >:D - to za parę lat możesz sprzedać z dużym zyskiem. Sprawdź, ile kosztuje na wolnym rynku książka tego autora o wytwórni Verve, której nakład się już sprzedał. To jest taka kasa, że mnie niestety nie stać, choć bardzo bym chciał ją mieć :(

[cortes]

Jak chcesz nabyć książkę o wytwórni ,,Verve" to ma być dodruk. Tu jest informacja:
https://www.libristo.pl/ksiazka/verve-1986633.html?utm_source=google&utm_medium=surfaces&utm_campaign=shopping%20feed&utm_content=free%20google%20shopping%20clicks%20300-600k&gclid=EAIaIQobChMIpovlhoSM9AIVZACiAx2h6Qk_EAYYASABEgLrq_D_BwE
Cena wersji kolekcjonerskiej collectors edition faktycznie jest miażdżąca 300 funciaków!!!

[Moriarty]

Moriarty jazz live nie mam ale zapoluję

Ta książka to "must have", bo za tekst odpowiada Joachim Berendt - autor książki "Wszystko o jazzie", wydanej w Polsce jeszcze w PRL-u (to było kiedyś dla mnie główne źródło informacji o jazzie), a zdjęcia robił William Claxton. Razem przemierzali Amerykę, zaglądając w różne miejsca, wyszła z tego świetna opowieść. Są w niej poruszające fragmenty, jak epizod, w którym Berendt z Claxtonem zajechali autem pod jakiś zajazd na zadupiu, by coś zjeść. Gdy Berendt zaczął mówić po niemiecku, właściciel w milczeniu się oddalił, ktoś go zastąpił. Miał na ręku tatuaż z Oświęcimia... Z tym że ojciec Berendta też trafił do obozu koncentracyjnego, bo miał odwagę wystąpić przeciw podłości Hitlera. Jeśli dobrze pamiętam, był pastorem.

W każdym razie dalej obaj panowie jechali długi czas w milczeniu.

Wiele zdjęć z tej książki to klasyki, perły fotografii jazzowej. Poniżej wklejam na zachętę zdjęcia Getza i Colemana, bo oba bardzo lubię. Wydawnictwo Taschen co jakiś czas robi promocje cenowe, zapoluj. Może teraz, z okazji Czarnego Piątku, znów się jakaś trafi. W każdym razie "Jazz Life" trzeba mieć! :)

[Moriarty]

Jak chcesz nabyć książkę o wytwórni ,,Verve" to ma być dodruk.

O, super! Dzięki za cynk, nie wyłapałem wcześniej tego info o dodruku! U+1F44D

[sheykk]

Napiszę w tym wątku  - wpadła mi w łapy z półki płyta Brandforda z rodu Marsalis ostatnia nagrana z KENNY KIRKLANDEM i ciekawa historia po jego śmierci Marsalis,Watts,Rebis weszli do studia by nagrać poprawki ale nie byli w stanie i tak to wydali.To taka muzyka że nie ma co poprawiać.Rok później  byli w Gdańsku i byłem na ich koncercie a pianstą został Calderrazzo i jest do tej pory.

[Moriarty]

15 lat temu zobaczyłem w księgarni przepiękny album ze zdjęciami jazzmanów miał wymiary ok 40×60 ważył z 10kg kosztował 600.0 zł biłem się z myślami tydzień jak dojrzałem już go nie było .Pan poinformował  iż był tylko jeden egzemplarz.

Myślę, że to musiało być właśnie "Jazz Life". Wymiary się chyba zgadzają, waga jest co prawda nieco mniejsza, ale biorę poprawkę na to, że jest tak duża, że mogłeś być pod wrażeniem i uznać, że to circa 10 kg :).

Zbieram tego typu wydawnictwa od lat i nie widziałem nic większego formatu (rozmiary, waga) niż "Jazz Life". Cena co prawda wydaje się bardzo wysoka, ale to mógł być akurat ten moment, gdy pierwsze wydanie się wyprzedało, a drugiego jeszcze nie było - tak jak obecnie w przypadku książki Richarda Haversa o Verve, horrendalnie drogiej na rynku wtórnym.

Za chwilę Black Friday; zaglądaj na strony wydawnictwa Taschen, czy nie ma przeceny.

[ziko369]

wpadła mi w łapy z półki płyta Brandforda z rodu Marsalis ostatnia nagrana z KENNY KIRKLANDEM

💪

[Moriarty]

W "Uncompromising Expression" jest ciekawy fragment o tym, jak Alfred Lion trafił na Rudy'ego Van Geldera, co się skończyło, jak wiadomo, trwałym związkiem Blue Note z tym inżynierem dźwięku.

Zastanowiła mnie uwaga o metodzie nagrywania, jaką preferował Van Gelder. Otóż, jeśli wierzyć relacji, nagrywał wszystko bardzo głośno, niemal na granicy przesterowania. W efekcie tam, gdy jego ostrożni koledzy po fachu, w trosce o jakość dźwięku, nagrywali tak cicho, że na płytach słychać było szumy taśmy, Van Gelder uzyskiwał świetną dynamikę.

Czy jednak nie jest to miecz obosieczny? Przypomniały mi się te uwagi, gdy odsłuchiwałem płyty Hanka Mobleya z kolekcji "5 Original Albums". W niektórych momentach, tych bardziej dynamicznych, w wyższych rejestrach, saksofon tenorowy Mobleya brzmi "brudno", dźwięk jest zniekształcony. Słyszałem ten niemiły efekt wcześniej, na różnych płytach, wielokrotnie, ale jako że kupuję często tanie wydawnictwa firm bez tradycji, wykorzystujących fakt, że po wygaśnięciu praw autorskich muzykę z lat 50. i 60. może wydawać każdy bez żadnych zezwoleń, sądziłem, że to po prostu efekt byle jakiego remasteringu.

Te płyty to jednak oficjalne produkcje Blue Note. Nagrane i zremasterowane po latach przez Van Geldera. Co jest zatem grane? ???

Myślę, że to może być efekt metody przyjętej przez Van Geldera. Po prostu przy bardziej dynamicznych fragmentach, przy wysokim poziomie dynamiki nagrywanego sygnału, dźwięk mógł nie wyrabiać na zakrętach. Być może nawet dla wielu słuchaczy te zniekształcenia są trudne do wychwycenia, być może biorą je za naturalny efekt ostrej szarży saksofonisty. Tak się jednak składa, że dobrze znam brzmienie tego instrumentu. To nie jest efekt celowy, to przesterowanie.

Reasumując, Rudy Van Gelder Wielkim Inżynierem Dźwięku był, no ale, kurde, nie wszystko mu wychodziło perfekcyjnie :/

[wiki]

Reasumując, Rudy Van Gelder Wielkim Inżynierem Dźwięku był, no ale, kurde, nie wszystko mu wychodziło perfekcyjnie :/

Moriarty, tak jak każdemu z nas....
Jedno robimy dobrze/b. dobrze, drugie czasami po łebkach lub też inaczej....

A tak w ogóle to fajne te rzeczy opisujesz.... 😀😀😀

[Moriarty]

Moriarty, tak jak każdemu z nas....
Jedno robimy dobrze/b. dobrze, drugie czasami po łebkach lub też inaczej....

Wiki, pełna zgoda, lepiej bym tego nie ujął! :)
Zresztą Van Gelder nie zawsze zaliczał takie wpadki - to raczej były wypadki przy pracy, nie norma. Na przykład ta płyta Gene'a Ammonsa, którą obaj mamy w kolekcji remasterów RVG, brzmi bardzo dobrze. Sonny Rollins z tego zbioru też, o ile pamiętam, jest bez zgrzytów.

Po prostu czasem metoda Van Geldera bywała ryzykowna, i tyle. Akurat Mobley potrafił nagle gwałtownie zmienić dynamikę i sprzęt przy takich ustawieniach nie wyrabiał.

Swoją drogą, przymierz się kiedyś do tego albumu, Wiki, nie pożałujesz! >:D Nawet gdy się nie ma siły na przebijanie przez tekst, dla samych zdjęć i grafik okładkowych warto. Poniżej rozkładówka z Van Gelderem i Alfredem Lionem. Na małym zdjęciu po drugiej stronie jest saksofonista Gil Melle. A wziął się tam stąd, że to właśnie on namówił Liona na wypróbowanie Van Geldera.

[wiki]

O! Widzisz Moriarty.....
Dziś jedną z nich wziąłem na działkę.....
To posłuchajmy..... 😀😀😀

Thelonius Monk / Sonny Rollins
1953/1954/2006

Się słucha... 😀


PS. Dzięki tej kolekcji poznaję się ze starym jazzem....
Jeszcze raz dzięki za polecenie..... 😀

[wiki]

Nie można zapomnieć o utworach i kto tam na czym gra....

[Moriarty]

Właśnie czytałem artykuł o ABBA i była w nim wstawka z "Mamma mia!" w wykonaniu dwóch drag queens z filmu "Priscilla, królowa pustyni". W jednej z głównych ról wystąpił Hugo Weaving, którego przecież pamiętamy głównie jako agenta Smitha w "Matriksie" i Elronda we "Władcy pierścieni".

Ja cały czas widziałem na tym filmie Elronda właśnie i było to bardzo osobliwe doświadczenie ;D
Polecam! >:D

https://www.youtube.com/watch?v=vWbaah51-Sk&t=1s

[Moriarty]

W piątek zadebiutowała w serwisie Netflix aktorska wersja japońskiego serialu anime "Cowboy Bebop". W związku z tym już parę dni wcześniej mocno podskoczyła w rankingach wyświetleń wersja oryginalna. Nigdy wcześniej tego nie oglądałem, ale kliknąłem, bo zaciekawił mnie ten bebop w tytule. No i mocno się zdziwiłem! :o

Jazz to nie jest temat, który by się łatwo krzyżował z kreskówkowymi serialami, no ale za tym stoją Japończycy, którzy, jak wiadomo, nierzadko jazz cenią. No i okazało się, że ten bebop w tytule nie znalazł się przez przypadek. Co jakiś czas pobrzmiewają w tle jakieś jazzujące lub bluesowe dźwięki, padają aluzje lub jawne odniesienia, jak na obrazku poniżej. Żeby było zabawniej, jest to serial SF o kosmicznych łowcach nagród :)

Na pewno sprawdzę też wersję aktorską. Ciekaw jestem, czy motywy jazzowe też tam będą przebijać.

[Moriarty]

Jedną z najlepszych opcji na kupno tanich, dobrze wydanych płyt CD z jazzem jest seria "5 Original Albums" - a właściwie dwie serie o tej samej nazwie, różniące się stylem graficznym: jedna to wznowienia klasyki jazzowej z wytwórni Blue Note - nie muszę dodawać, że mojej ulubionej :) - druga to wznowienia klasyki jazzowej Verve. Jest też bliźniacza seria "Original Albums Series", to też pięciopaki - i z jazzem, i z inną muzyką, np. ostatnio pisałem o wydanych w tej serii świetnych płytach Curtisa Mayfielda.

Są to wszystko wydawnictwa dużych firm, a więc źródłem są zazwyczaj oryginalne taśmy, np. remastery zrobione po latach przez Rudy'ego  Van Geldera etc. - w każdym razie chyba nie grozi w tym wypadku nadzianie się na jakieś empetrójki ripowane na byle jakim sprzęcie w starej szopie ze starych CD lub trzeszczących winyli przez firemki-krzaki, które chcą się obłowić, korzystając z wygaśnięcia praw autorskich do danej muzyki.

Jest to świetny sposób na tanie kolekcjonowanie dobrej muzyki. Bardzo polecam, sam dzięki tym seriom uzbierałem już sporo klasyki jazzowej. Takie pięciopaki są bowiem tanie, kosztują circa 40 do 50 z groszami złotych. Sporo z nich znajdziecie w ofercie sklepu naszego kolegi elema, gdzie ceny zaczynają się od 39,90 zł za pięciopak:

https://voiceshop.pl/pl/searchquery/5+original/1/phot/5?url=5,original

A piszę o tym wszystkim teraz dlatego, że to eldorado zaraz może się skończyć. Cztery dyszki za pięciopak mogą zamienić się w stówę. Widziałem, jak niektóre z kolekcji Blue Note, wcześniej dostępne za czterdzieści parę złotych, skakały z ceną do sześćdziesięciu czy osiemdziesięciu paru złotych (jak pięciopak z Dexterem Gordonem - na moich oczach :/), a nowym standardem za taką kolekcję będzie chyba sto złotych, przynajmniej oceniając po nowych metkach w Amazonie.

Żeby zobrazować trend, tu macie na przykład "5 Original Albums" z Jimmym Smithem jeszcze po starej cenie, za 38 zł 30 gr:
https://www.amazon.pl/5-Original-Albums-Jimmy-Smith/dp/B079229SL9/ref=sr_1_8?__mk_pl_PL=%C3%85M%C3%85%C5%BD%C3%95%C3%91&crid=1H4SCZACQHOFS&keywords=5+original+albums&qid=1637484564&sprefix=5+or%2Caps%2C227&sr=8-8

...a tu "5 Original Albums" z Horace'em Silverem za 104 zł 6 gr, jeszcze niedawno o połowę tańsze:
https://www.amazon.pl/5-Original-Albums-Horace-Silver/dp/B07BLGHC29/ref=sr_1_52?__mk_pl_PL=%C3%85M%C3%85%C5%BD%C3%95%C3%91&crid=1H4SCZACQHOFS&keywords=5+original+albums&qid=1637484711&sprefix=5+or%2Caps%2C227&sr=8-52

Reasumując: jeśli kupować tanio, to teraz, bo już za chwilę ta taniocha się, niestety, skończy.

[Moriarty]

Dodam jeszcze tylko, że podobną okazją jest seria "3 Essential Albums", oryginalnie kosztująca poniżej trzydziestu złotych (zwykle circa 29 zł) - i wciąż można na takie ceny trafić. Ale to też właśnie gwałtownie się zmienia.

Przykładowo, wciąż można kupić "3 Essential Albums" z płytami Charlie'ego Parkera za 23 zł 99 gr:
https://www.amazon.pl/3-Essential-Albums-Charlie-Parker/dp/B01N19W1GD/ref=sr_1_2?__mk_pl_PL=%C3%85M%C3%85%C5%BD%C3%95%C3%91&keywords=3+essential+albums&qid=1637485125&sr=8-2

...a już "3 Essential Albums" z Johnem Scofieldem w uaktualnionej cenie kosztuje aż 81 zł 87 gr:
https://www.amazon.pl/3-Essential-Albums-John-Scofield/dp/B07C8Q5FLY/ref=sr_1_3?__mk_pl_PL=%C3%85M%C3%85%C5%BD%C3%95%C3%91&keywords=3+essential+albums&qid=1637485289&sr=8-3

[sheykk]

Dojechała książka Jazz Life a przy okazji dokupiłem autobigrafię Herbie Hancocka.
Gorąco polecam czyta się lepiej niż autobiografie Davisa.Czytam powoli równoczeście słuchając płyt- wielka frajda,wiele wiadomości dla miłośników jazzu .A najbardziej mnie zdziwiło że MILES i Herbie w wielu opowieściach zeznają to samo.

[wiki]

przy okazji dokupiłem autobigrafię Herbie Hancocka.

Ile dałeś?
Może i ja bym cos poczytał o tym jazzie....
Choć z zasady nie lubię książek biograficznych....
Ale może?

[sheykk]

Wiki 28.0 zł libristo.pl to jakaś czeska firma .A ja lubię biografie .

[wiki]

Cena bardzo zachęcająca....
Dzięki za link.... 😀

[Pboczek]

Ja też się zapaliłem do czytania, muszę kupić. Kiedy już bardzo polubiłem jego jazz i zacząłem sięgać po płyty z okresu późniejszego, byłem trochę zaskoczony. Syntch, elektro, pop, disco, funk, fussion, itd.. Nie wiem czy elektrobit to nie jest w ogóle przez niego wykreowane brzmienie. Wczoraj miałem okazję posłuchać go w takiej  soft nucie ale z orkiestracją, aranżem, także wokalnym. Przyjemne melodie w rozbudowanych wykonaniach, do pobujania.  On chyba grał wszystko po za punkiem. 🙂

[Moriarty]

Dojechała książka Jazz Life a przy okazji dokupiłem autobigrafię Herbie Hancocka.
Gorąco polecam czyta się lepiej niż autobiografie Davisa.

Mam nadzieję, że nie jesteś rozczarowany "Jazz Life" :) Dla samych zdjęć Claxtona warto, a opowieści obu panów też są bardzo ciekawe. Jedyny minus tego wydawnictwa to kiepska poręczność, ciężko to się czyta inaczej niż położone na stole. Kawał kobyły, co tu dużo mówić.

A skoro mowa o książkach jazzowych po polsku, to pro forma przypomnę, że oprócz wspomnianych biografii Davisa i Hancocka warto też kupić biografię Monka ("Thelonious Monk. Geniusz inny niż inni") i zbiór wypowiedzi Johna Coltrane'a ("Coltrane według Coltrane'a. Wywiady z Johnem Coltrane'em") - z tym że ta druga to już pozycja bardziej dla fanów Trane'a. Mniej tam anegdot niż we wspomnianych biografiach, ale z kolei są pyszne detale saksofonowe, gdy ktoś chce wnikać głębiej.

To tyle z najważniejszych okazji, przynajmniej jeśli chodzi o amerykański mainstream z powojennego okresu Złotej Ery. Polski jazz jakoś mnie za bardzo nie pociąga, z wyjątkami, ale dużo sobie obiecuję po wywiadzie-rzece Rafała Księżyka ze Stańką. Zamówiłem, wkrótce powinno to do mnie dotrzeć. Księżyk potrafi wyciągać z rozmówców fajne rzeczy, a Stańko to był ciekawy gość, interesuje mnie chyba nawet bardziej jako człowiek i świadek swojej epoki niż jaki muzyk, choć rzecz jasna jako trębacz był artystą wybitnym, bez dwóch zdań.